Mistrzostwa Świata HFT 2014 Dzień Pierwszy

 
Pierwszy dzień tegorocznych Mistrzostw Świata HFT przywitał zawodników typowo angielską jak na tę porę roku pogodą. Temperatura oscylowała w okolicach 10 stopni, niebo było mocno zachmurzone a zimny północno-wschodni wiatr wiał praktyczne przez cały dzień ze stałą siłą w okolicach 3-4 m/s a momentami jego podmuchy zbliżały się nawet do 10 m/s.

Reprezentacja Polski zaczęła rywalizację w grupie porannej na torze Alpha. Wyjątkiem był Witold Bojanowski, który udał się na tor Bravo.
Tor Alpha zlokalizowany był podobnie jak w roku poprzednim w lesie na południowy zachód od biura zawodów i strzelnicy technicznej. Tor zaczynał się celami z małymi strefami trafienia ustawionymi nisko nad ziemią w wyciętych wśród zieleni tunelach.

Na stanowisku nr 4 znajdował się pierwszy cel strzelany z pozycji wymuszonej klęczącej podpartej - oczywiście posiadający HZ 25mm i zlokalizowany w okolicach 27 metra. Następnie ustawionych było kilka dalszych celów przedzielony figurką z HZ 20mm na dystansie około 9m i kolejnym celem ostrzeliwanym z postawy wymuszonej stojącej ponownie posiadającym HZ 25 i ustawionym bardzo daleko.
Na torze Alfa wszystkie cele ostrzeliwane z postaw wymuszonych podpartych posiadały strefy trafienia o średnicy wyłącznie 25mm i znajdowały się w okolicach maksymalnego dopuszczalnego dla nich dystansu. Wyjątkiem były cele z postawą wymuszoną niepodpartą klęczącą i stojącą posiadające HZ wielkości 35mm. Na torze Alpha prawdopodobnie znajdował się 1 cel z HZ o średnicy 40mm. Cele z HZ 15mm organizatorzy rozmieścili w pełnym przekroju dopuszczalnego dystansu od około 12 metra poprzez 14-15 metr aż do 23 metra. Nie mogło oczywiście zabraknąć HZ 20 mm w okolicy 27 metra.
Pierwsze kilkanaście stanowisk z uwagi na swoją konfigurację ukrytych było nisko nad ziemią, w miejscach mocno przesłoniętych bujną już jak na tę porę roku roślinnością. Dodatkowo ostrzeliwane były praktycznie równolegle pod wiatr przez co zawodnicy w zasadzie nie musieli przyjmować poprawek w tym zakresie.
Natomiast po wyjściu toru na otwartą łąkę gdzie wiatr panował już niepodzielnie zaczęło się prawdziwe HFT. Dwa pierwsze cele w tej strefie ustawione były nisko nad ziemią równolegle do żywopłotu na całkowicie otwartej przestrzeni.

Kolejny znajdował się również na ziemi w tunelu wyciętym wśród łąk na dystansie około 35 metrów. W tym miejscu wiatr wiał praktycznie równolegle do stanowiska ze swoją pełną siłą. W rezultacie aby trafić cel na 35 metrze trzeba było przyjąć poprawkę jak na maksymalny dystans a i tak nie było gwarancji, że strzał zakończy się sukcesem bo tak mocno wiatr dusił w tym miejscu lecący do celu pocisk. Ostatni na łące był cel z HZ 35 ostrzeliwanym z postawy stojącej niepodpartej. Na tym stanowisku wiatr tak mocno wpływał na wyprostowane ciało zawodnika, że całkowicie destabilizował postawę strzelecką przez co za dobry wynik należało uznać trafienie za 1 punkt.

Schodząc z łąki i wracając ponownie do przerzedzonego lasu zawodnicy byli przekonani, że najgorsze już minęło. Cóż... mylili się. Dopiero tutaj czekały na uczestników mistrzostw najtrudniejsze cele toru Alpha. Ustawione w okolicach maksymalnych dopuszczalnych dystansów cele z hit zonami 35mm i 25mm posiadały niejednokrotnie nie więcej niż kilkanaście milimetrów "blachy" wokół strefy trafienia co czyniło je z zasady już bardzo trudnymi. Cele te zamontowane były jednak na wysokości kilku a jeden z nich nawet kilkunastu metrów nad ziemią przez co pocisk praktycznie na całej swojej trasie dolotu do celu podawany był wpływowi wiatru. A wiatr w tym miejscu wiał mocno, praktycznie prostopadle do osi strzelania przez co niezbędna poprawka wynosiła często w granicach 10cm. Przy tak małej strefie trafienia i tak niewielkiej powierzchni blachy wokół niej decyzja o oddaniu strzału z krzyżem ponad dot (kilka centymetrów) poza krawędź figurki była bardzo trudna i wymagała od zawodnika na prawdę stalowych nerwów szczególnie, że cały czas ma się w świadomości, że błąd w ocenie siły wiatru podczas przyjmowania punktu celowania całkowicie poza cel, skutkować może zupełnym chybieniem figurki a to przecież Mistrzostwa Świata i taka strata punktowa praktycznie wykluczałaby z dalszej walki o czołowe lokaty. Oprócz doskonałego opanowania sztuki strzeleckiej trzeba było mieć jeszcze dość dużo szczęścia aby na tych stanowiskach móc wpisać 2 pkt. do kary startowej.
Ostatnie cele toru Alpfa znajdowały się w dalszym ciągu w lesie ale po zakręcie toru ustawione były w większości pod kątem do linii strzelania przez co wpływ wiatru na trajektorię lotu pocisku był już nieco mniejszy ale wciąż należało go kontrolować i przyjmować niezbędne poprawki. Pod koniec porannej serii strzelania do wiatru dołączył jeszcze lekki deszcz ale zawodnikom pozostało już nie więcej niż 3 cele i powoli biuro zawodów zaczęło się zapełniać schodzącymi z toru strzelcami komentującymi poranne zmagania. W międzyczasie dotarła wiadomość, że jeden z celów na torze Bravo został anulowany.
Występ naszej reprezentacji tego dnia należy ocenić dobrze. Witold Bojanowski (tor Bravo) uzyskał wynik 56pkt. Pozostali nasi reprezentanci na torze Alpha Błażej Gąsior i Jacek Jakimowicz zdobyli po 55 a Paweł Minorowicz i Tomasz Kocemba po 54 pkt. Dla porównania aktualny mistrz świata Greg Morss zakończył zmagania z wynikiem o kilka punktów niższym czym praktycznie przekreślił swoje szanse na obronę tytułu. Tomasz Kilmunt zapisał na swojej karcie startowej 50 punktów. Najlepszy wynik spośród biorących udział w zawodach Polaków wywalczył na torze Bravo Roman Harsim uzyskujać 57pkt. co było drugim najwyższym wynikiem uzyskanym w porannych seriach. Dzięki tak równej postawie członków naszej Reprezentacji po pierwszym dniu Polska zajmuje 2 miejsce ze stratą zaledwie 1 punktu do prowadzących gospodarzy.

W imieniu członków Reprezentacji dziękujemy Sponsorom: Firmie Kolba, Kolter, Incorsa, V max , Faro i Ekosystem za okazane wsparcie i powoc w organizacji wyjazdu na MŚ HFT 2014.