FX Panthera 600 kal.4,5mm

Zgodnie z deklaracją producenta przeznaczeniem FX Panthera jest równorzędne konkurowanie na torach strzeleckich z karabinkami precyzyjnymi w kalibrze .22LR.
Takie porównania czynione są już za oceanem, gdzie Panthera jest testowana w boju, już od blisko roku.
My, z uwagi na polskie regulacje prawne, zajmiemy się wersją zwolnioną w naszym kraju z obowiązku rejestracji, czyli konstrukcją z energią wystrzeliwanego pocisku nieprzekraczającą 17J.

Do testów wybraliśmy egzemplarz w kalibrze 4,5mm charakteryzujący się najkorzystniejszym przebiegiem trajektorii lotu pocisku, na dystansach typowych dla pneumatycznego strzelectwa terenowego.
W tym artykule nie będziemy się rozwodzić nad rozwiązaniami konstrukcyjnymi Panthery mającymi jej zapewnić największą możliwą powtarzalność strzału.
FX Airguns przyzwyczaił już nas do zaawansowanych rozwiązań technicznych, przekładających się na daleko idące możliwości regulacji dostępne dla strzelca i to na kilku poziomach.
Dla większości użytkowników ważny będzie sam efekt końcowy, czyli powtarzalność prędkości wylotowej, a ta jest, przynajmniej w testowanym egzemplarzu, na poziomie karabinków klasy olimpijskiej.



Przy zbiorniku powietrza napełnionym do około 230 bar i fabrycznym ustawieniu ciśnienia regulatora na poziomie nieznacznie poniżej 70 bar, wahania prędkości wystrzeliwanego pocisku, nieselekcjonowanego pod względem wagi, nie przekroczyły +/- 1,5m/s.
Przy śrucie przeważonym odskoki prawdopodobnie nie przekroczą 1,0m/s.
Taki poziom stabilności Vo jest więcej niż zadowalający.

Karabin posiada mocno militarną stylistykę, a każdy detal, w tym w szczególności łoże, zostało zaprojektowane z myślą o zawodach, głównie PRS.
Praktycznie pod całą długością lufy mamy szynę montażową z gniazdami w systemie M-LOK.
Dodatkowy, krótki odcinek szyny, mamy również nad lufą.

Dolna szyna kończy się przed osłoną spustu kostką mającą funkcję blokady na barykadzie.
Dociążając łoże, możemy dowolnie dobierać balans całego zestawu odpowiadający indywidualnym preferencjom strzelca.
W wersji fabrycznej, bez dodatkowych dociążeń, z założeniem jedynie celownika optycznego i z pełnym zbiornikiem powietrza, punkt ciężkości jest cofnięty i znajduje się nieco bliżej spustu.



Polimerowa baka policzkowa jak i gumowa stopka posiadają możliwość regulacji, ale jedynie w podstawowym zakresie.
Bakę możemy regulować w pionie realnie +/- 1,0 cm , bez możliwości regulacji na boki.
Każdy strzelec posiada inną budowę ciała.
Dla mnie, nawet przy bace maksymalnie podniesionej do góry, komfort oparcia miałem tylko przy celowniku złożonym na niskim montażu.
Po podniesieniu celownika do góry (montaż średni lub wysoki) należy pomyśleć o zmianie konstrukcji baki na taki, który umożliwi jej regulację w szerszym zakresie.
Dla większości użytkowników będzie to konieczność, gdyż przy zastosowaniu niskiego montażu, magazynek nie mieści się pod celownikiem.
Na szczęście, sam magazynek jest szerszy od na przykład magazynka Impacta, jego gniazdo ma szerokość ok. 1,8cm i dzięki temu można ładować śrut pojedynczo, bezpośrednio do lufy, co niezmiernie mnie ucieszyło jako strzelca „wychowanego na HFT”.
Stopkę możemy regulować 3,0cm do tyłu i lekko w dół.
Całość uzupełnia gumowany grip w konwencji AR.

W tym miejscu trzeba zaznaczyć, że karabin w wersji z lufą 600mm, po maksymalnym wydłużeniu kolby osiąga długość ponad 118cm.
Żarty się kończą, długość fabrycznej walizki to 132cm i tym samym zmusza nas do składania foteli, aby karabin zmieścił się w bagażniku.



Karabin wyposażono w karbonowy zbiornik o pojemności 300cm3 i max. ciśnienie 250bar.
Producent nie podaje na ile strzałów wystarczy w zbiorniku powietrza w kalibrze 4,5mm i limicie 17J, ale na pewno będzie to wartość przekraczająca sto.
Zanim przejdziemy do samego strzelania, dla porządku jeszcze tylko informacja o wadze.
W fabrycznej wersji z lufą 600mm Panthera waży 3,7kg.
Po dołożeniu montażu, celownika i pełnego magazynka zbliżamy się do 5,0 kg.
Każdy zawodnik może dalej dowolnie i w łatwy sposób dociążać łoże aż do osiągnięcia preferowanej wagi i balansu.
Magazynek w kalibrze 4,5mm posiada pojemność 21 śrutów.
Jest dobrze wykonany i działa płynnie bez zacinania.
Jak już wspomniałem wyżej, przy odrobinie wprawy, jest też możliwość ładowania pocisków pojedynczo, bezpośrednio do lufy.
Wtedy możemy zamontować lunetę niżej zmniejszając odległość pomiędzy osią lufy, a osią celownika.

Spust Panthery producent określa jako match'owy.
Prawdą jest, że język spustowy możemy regulować w pionie, obracać względem osi, oddalać lub przybliżać, ale w mojej ocenie w samej mechanice działania do spustów karabinków olimpijskich jednak jeszcze trochę brakuje.
Ale żeby była jasność, to jest dobry układ spustowy, działający z dobrym cyklem strzału.
Panthera nie była konstruowana do zawodów KPN10, a do strzelania outdoor'owego, w szczególności do konkurencji PRS i do strzelania zgodnie z przeznaczeniem zakres regulacji i praca układu spustowego jest wystarczająca.



Szyna Picantinny przeznaczona do montażu celownika optycznego posada mikroskos o wartości 6 MIL/ 20MOA.
Zatem ustawienie zera zestawu, z karabinkiem w limicie, jest możliwe dopiero gdzieś od dystansu 40 metrów i to tylko w sytuacji jeżeli posiadamy celownik z dużym zakresem regulacji pionowej.
Dla mnie nie ma z tym problemu, bo sam mam karabinek do pneumatycznego PRS wyzerowany na 40 metr.
Planując jednak zakup Panthery, powinno brać się ten aspekt pod uwagę i podejmować decyzję z pełną świadomością, że jest to karabin stworzony do średnich i dalekich dystansów.

Testowany egzemplarz wyposażono w lufę 600mm FX Superior STX barrel liner.
W kalibrze 4,5mm dostępne są jeszcze lufy o długościach 500mm i 700mm.
Lufa na całej długości posiada karbonową osłonę pełniącą jednocześnie rolę tłumika.
Aby strzelać celnie musimy zamontować bipod lub użyć poduszki strzeleckiej.
Dla mnie poduszka jest zawsze pierwszym wyborem.



Na początku pracy z każdą nową konstrukcją potrzeba poświęcić trochę czasu i prób zanim znajdzie się optymalny punkt podparcia ale i docisku karabinka, który będzie pozwalał na osiąganie najlepszych skupień i do tego powtarzalnie.
Zatem kilka pierwszych serii było jednocześnie nauką karabinka, jak i testem najlepszej partii śrutu.
W moim egzemplarzu, najlepszą celność uzyskiwałem używając śrut H&N Baracuda 8.
Na marginesie, w FX Impact M3, to też H&N dawał lepsze skupienia niż JSB.

Poniżej tarcza z najlepszym skupieniem wystrzelanym na dystansie 40 metrów.
Skupienie zamyka się mniej więcej w obszarze 1,0cm x 1,0cm.



W mojej ocenie to bardzo dobry wynik, na który niejeden strzelec patrzyć będzie z zazdrością, chociaż pewnie bardziej doświadczeni powiedzą „pokaż wszystkie grupy” - i będą mieli rację.
Nie każda seria tak wyglądała, ale biorąc pod uwagę specyfikę i charakter testu – mam na myśli pierwsze strzelanie, test w otwartym terenie, praktycznie w co drugiej serii zmiana punktu i siły docisku karabinka, z jednoczesną zmianą partii śrutów, to prezentowane skupienie jest solidną bazą i dobrą prognozą na przyszłość.
Po dopracowaniu siły chwytu i docisku, oraz po pogłębionych testach w celu doboru najlepszego śrutu, spodziewam się osiągnięcia powtarzalności na bardzo wysokim poziomie w każdej kolejnej serii strzelań.
W Pantherze na pewno dżemie duży potencjał i jak się okazuje nie tak trudno go odkryć.

Link do strony dystrybutora.

Dziękujemy firmie THZ INCORSA Sp. z o.o. za użyczenie karabinka do testów.


©strzelectwoterenowe.pl